Dag 5

De dag begint met eenvoorzichtig zonnetje. Dat belooft wat na twee bewolkte dagen. Ik krijg een heerlijk ontbijtje voorgeschoteld. Overal is aan gedacht. Aangezien ik weer een korte dag heb, ga ik pas om 10 uur lopen. Anders kom ik veel te vroeg aan.

Het is gelijk klimmen. Een Engelse dame haalt mij op de helling in, maar die kom ik later weer in. Flink klimmen, ene voet voor de ander en af en toe even uithijgen.

Zoals gezegd, zie ik de vrouw weer terug. Zij heeft net gezien dat een kalfje is geboren. Het staat nog niet en moeder is er maar druk mee. Midden in een weiland en geen boer te zien. We lopen samen verder langs de koeien, omdat ze hoorns en kalfjes hebben. Verderop nog wat jonge kalfjes en weer een romneyloods met varkens.

Dan eindelijk boven na een half uur klimmen. Wel een mooi uitzicht, dat is het klimmen wel waard.

Op een bord zie ik Dursley en Cam Long Down staan, dan moet ik zo naar toe. Het Tyndale Monument is morgen.

Dan natuurlijk weer dalen en weer klimmen. Veel bospaden net losse bladeren. Soms zo steil dat ik voetje voor voetje afdaal. Dalen voel ik echt in mijn kuiten en knieën, terwijl klimmen meer met mijn hartslag en longen doet.

Bij het klimmen word ik meestal ingehaald. Dit keer door een stel uit Wales. Ook die haal ik later weer in.

Even lunchen, met een prachtig uitzicht. 

En weer verder dalen. Nog vier mijl naar Dursley.

Als ik uit het bos kom, wacht de volgende uitdaging. Een stukje vlak asfalt om bij te komen en dan de heuvel weer op.

Maar wel een mooi uitzicht weer. Ik zie zelfs een buizerd zweven, terwijl ik op zijn vleugels kijk, meestal staar ik naar boven om ze te volgen.

In de verte ligt de rivier de Severn met daarachter Wales. Met dit weer kan ik ver kijken.

Twee mannen met drie honden lopen ook  een deel van de Cotswold Way. Ik kom ze een paar keer tegen. Leuk om ervaringen te delen.

Dan een fijn stukje vlak. Als Nederlandse loopt dit toch wel het prettigst.

In Dursley even pauze. Lekker op een terrasje met een potje thee.

Bij vertrek kom ik de mannen weer tegen, ze moeten terug, één van hen is zijn telefoon verloren, gelukkig niet heel ver terug. Toch handig dat 'zoek je iPhone'. Het stel uit Wales zie ik ook weer, zij hebben geluncht in de pub.

Na weer een venijnig klimmetje gaat het stel de toeristische route doen van 4 mijl. Ik kies de directe route van 1,5 mijl.

De mannen denken er ook zo over. Samen lopen we richting de Black Horse Inn. Mijn overnachtingsplaats. Zij worden daar opgehaald door de familie na een paar pintjes natuurlijk. 

Mooie kamer. Lekker douchen en even naar het buurtwinkeltje. Op de terugweg spreek ik het stel uit Wales nog even. Zij hebben nog twee mijl te gaan naar Wotton under Edge. Uit mijn raam kan ik de heuvel zien met het Tynde Monument, daar mag ik morgenvroeg mee beginnen als warming-up.

Om zes uur naar beneden. Lekkere local ale en gevulde kip met feta en gedroogde tomaat met veel groente. Heerlijk. Om acht uur naar boven, blog schrijven en lekker slapen. Morgen weer een lange dag. 26 km, 8 uur.